‘Aç bırakın geçer, büyüyünce geçer, kreşe gider kreşte yer, Babası da yemiyordu’ gibi yanlış inanışlar bebeklerin ve çocukların yaşadıkları çoğu sorunlu durumda zaman kaybedilmesine neden oluyor. Yeme bozukluğu olan çocukların aileleri ve özellikle annelerine ise bu cümleler ile iyi niyetli telkinler veriliyor. Ancak ne yazık ki yeme bozukluğu olan çocuklarda aç bırakmakta işe yaramıyor, büyüyünce de geçmiyor, kreşte de yemiyor yada yese bile sadece kreş ortamında yiyor ancak sorun hala devam ediyor.
Beslenme bozuklukları altında birden fazla etmene bağlı olarak açığa çıkabilen, yardım alınmazsa ilerde çözümü çok daha zor olan bir bozukluk. Genellikle anneler çocuklarının aç kalsa bile yemeyeceğinden çok emin oluyorlar. Ancak çevrenin baskısı ile genellikle aç bırakmayı en az bir kez deniyorlar yada zaten hayatlarında birçok kez çocukları aç kalmış ve yemekleri hala yememiş oluyor. Bizlere bavurduklarında biz aç bırakmayı denediniz mi diye hiç sormuyoruz ancak her anne “Biliyor musunuz aç bırakmayı bile denedik!” diyor.
Yeme bozukluğu olan bir çocuğun neden bu sorunu yaşadığının çok iyi analiz edilmesi gerekiyor. Aileler, yeme bozuklukları alanında çok iyi terapistlere ulaşabilmemiz konusunda ülkemizde çok şanslı. Birçok şehirde beslenme ve yeme bozuklukları alanında eğitimli ergoterapist olduğu gibi olmayan şehirler içinse bizlerden ve diğer terapistlerden online hizmete kolayca ulaşabiliyorlar. Almanya gibi pekçok yabancı ülkede pediatrik ergoterapi ülkemizdeki kadar gelişmiş değil. Bu nedenle pediatrik ergoterapinin de çok çok içinde olan yeme bozuklukları terapistleri pek çok ülkede çok çok az bulunuyor yada hiç bulunmuyor.
Beslenmede sorun yaşayan çocukların anneleri bu süreçte en fazla yalnız kalan, önce kendisi tarafından sonra çevresi tarafından en fazla suçlanan kişiler oluyor. Çocukların babalarıda bu süreci desteklemediğinde süreç hem çocuk hem anne için zorlayıcı olabiliyor. Çünkü beslenme bozuklukları birkaç seansta düzelebilecek bir durum değil ne yazıkki. Altında yatan etmene bağlı olarak her çocukta farklı zamanlarda ilerleme görülmekle birlikte sürecin kolay olmayacağını bilerek aileler terapilere başlamalı. ‘Bir çocuğun yemek yemediği süre ne kadar uzunsa terapi süreside o kadar uzun sürer.’ Bu nedenle yemek yemeyen bir çocuğunuz veya tanıdığınız varsa geç olmadan bir değerlendirme alarak çocuğunuzun durumu hakkında bilgi alarak sürece başlamalısınız.
Çocuklarda yeme bozukluğu hakkında ayrıntılı rehber yazımızı okumak için TIKLAYABİLİRSİNİZ.
Bizlerden destek almak için İletişim Sayfamız üzerinden bizlere ulaşabilirsiniz.
